A miña infancia

Dende pequeniña fun moi creativa e nunca separeime da miña melliza Sonia. Sempre estábamos xuntas e agora tamén.

Gustábanos bailar e todas as navidades, dende os catro anos, facíamos careografías coa nosa prima Claudia. Claudia para nós era como unha irmá. Sempre ívamos a súa casa a xogar e as veces durmíamos alí, pero iso si, Sonia mais eu compartindo cama. Para min cambiamos moito porque eu sempre fun moi mimosa e sígoo sendo pero a miña irmá antes dábanos bicos a todos e agora xa non. Aínda así, amo a miña irmá.

Todos cambiamos moito dende que somos pequenos.
O meu irmán: Ten dous anos menos ca eu e é bastante travieso. Chámase Manuel aínda que nós chamámoslle de moitos modos. Gústame pasar o tempo con el, as veces. Pode ser moi boiño se quere.  Gústame cando xogamos xuntos ou comete algún erro e consúltame a min. E dicir, son o seu anxo da garda.
Aquí estou eu coas miñas acrobacias que o meu avó non soporta. Non é que o meu avó non o soporte, é que ten medo que me faga dano.

A miña infancia consta en especial da miña familia, e sobre todo dos meus irmáns.